xoves, 14 de agosto de 2014

Anxos de tuna

 Anxos e loubáns tanxen o laúde. Querubíns no ceo e pillos  na tuna (agrupacións musicais con berce no  estudantado do século XIII, pois Afonso X refire no seu Código das sete partidas: "escolares que troban e tañen instrumentos para haber mantenencia")

Escribía Camões,
"Mudam-se os tempos, mudam-se as vontades": os anxos fan dieta, son barbados e semella que se apuntan á cantiga popular sen deixar de tocar o laúde.


Esta noite vou de tuna

ca miña variña blanca

o que ghasto de zapatos

heino d’aforrar na manta

[CPGDS, VI, II, 68] Viveiro (Lugo)

"Tuna" responde, neste caso, á acepción de esmorga.
                                                                 

Anxo tocando a bandurra ou a mandolina  no retablo da Expectación da catedral de Tui, obra de 1722 de Antonio del Villar  (Redondela, Pontevedra). Fotografía do autor.
Anxo na catedral de Tui

Anxo pintado en Alba